27.10.2013 | 02:39
ειχα καιρο να (χαμο)γελασω ετσι
Αν και δε συνηθίζω να γράφω στις εξομολογησεις θα ήθελα να το μοιραστώ. Σήμερα ήρθαν να μας επισκεφτούν αγαπημένοι οικογενειακοι φίλοι των γονιών μου με τα παιδιά τους που δε τούς βλέπουμε συχνά(δεν είμαστε και τόσο παιδιά πια βέβαια)και ρίξαμε τοσοοο γέλιο!!το ευχαριστήθηκε η ψυχή μας, όλα τόσο απλά τόσο όμορφα χωρίς καθόλου δηθενιες. είχα πολύ πολύ καιρό να γελάσω με τη ψυχή μου, να αλαφρύνει η καρδιά μουΜετά μόλις έφυγαν σκέφτηκα πόσο τυχεροί είναι οι γονείς μου..δε ξέρω γενικά οι πιο παλιότεροι έκαναν πιο αληθινές φιλίες που οχι μονο διατηρήθηκαν αλλα συνεχίζουν ακόμα να βγάζουν κατι αυθεντικό ,κάτι αυθορμητο.. μετά σκέφτηκα τους δικούς μου φίλους, γνωστούς, συμφοιτητές απτή σχολή.. όλοι μια δήθεν αηδία.σπάνια πλέον θα βγω και θα το κατά ευχαριστηθώ με παρεα. ολοι το μυαλο τους στη κακια ,στη κριτικη, στο ιματζ, και στο πως θα φανουν στο φβ.σκεφτομαι πλεον τι σκατα θα θυμαμαι απτα φοιτητικα μ χρονια, θα χω αληθινους αθρωπους να με συνοδευσουν και στο υπολοιπο της ζωης μου;τελευταια ο κοσμος π βλεπω εχει μια αρχιδια στη φατσα του ζωγραφισμενη ,ουτε ενα αληθινο χαμογελο.φυσικα αν δεν εισαι με υφος ντιβας και εισαι απλος και αυθορμητος ουτε να σε φτυσουν και αυτο ισχυει απο τους πιο λαικους μεχρι τους εναλλακτικους(κι ας το παιζουν και αυτοι και καλα αυθορμητοι)