ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γνωρίζεις κάποιον και αρχίζει να υπάρχει αμοιβαίο ενδιαφέρον.Δείχνει να του αρέσεις,σου αρέσει και εσένα και αφού δεν κάνει το βήμα το κάνεις εσυ..Για αρχή να βγείτε οι 2 σας,μόνοι σας έστω για έναν καφέ χαλαρά....Και ενώ μπορεί να σου πουν πως θέλουν μετά είτε δεν μπορούν είτε το ξεχνάνε...Λες δεν πειράζει ας την ξαναφέρω την κουβέντα για καφέ,εξάλλου άνθρωποι είμαστε μπορεί να έχει συμβεί κάτι...Και ξανά ναι ναι,και ξανά δεν μπορούν μια καθορισμένη μέρα αλλά δεν λένε και αυτοί πότε μπορούν....Οκ,θα μου πείτε πως αν γούσταραν θα πήγαιναν για καφέ την ίδια ώρα μαζί μου άρα μάλλον δεν....Και κάπου εκεί να αρχίζουν οι σκέψεις και οι ανασφάλειες για το τι έγινε αφού έδειχνε να του αρέσει η παρέα μου,για το αν με θεωρεί άσχημη και δεν το λέει για να μην με πληγώσει,για το αν έχει κοπέλα και απλά δεν το ανάφερε,για το αν ήθελε απλώς επιβεβαίωση....Βαρέθηκα όμως όλα αυτά τα παιχνιδάκια,αν δεν γουστάρει ο άλλος ούτε να με έχει φίλη τότε δεν χρειάζεται να μου μιλάει,επειδή αν γουστάρεις κάποιον σαν άνθρωπο δεν νομίζω να σου είναι δύσκολο να βγεις μαζί του μια φορά,σωστά;;;Το θέμα είναι οτι βαρέθηκα και θέλω να σταματήσω να κατηγορώ τον εαυτό μου οτι είμαι πολύ λίγη για αυτούς και έτσι μου έριξαν την χυλόπιτα...Έχω ξεχάσει την αξία μου :-//