ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και μου στέλνεις πρώτος και μου λες πως ήθελες να με δεις αλλά "σε χώσανε" και δεν πρόλαβες. Κι εγώ,δυο μέρες τώρα, κοιτάω τα μηνύματα και δεν παίρνω την πρωτοβουλία να σου προτείνω να βρεθούμε, να έρθεις σπίτι μου, να πάμε κάπου. Δεν κάνω τίποτα ενώ ξέρω ότι σε ενοχλεί που δεν κάνω ποτέ τίποτα. Άραγε στις αποφάσεις που παίρνεις για μένα λαμβάνεις ποτέ υπόψη σου το πόσο με πλήγωσες και το ότι τρέμω στην ιδέα πως θα με ξαναπληγώσεις; Ξέρω πως ποτέ δεν θα είμαστε καλά μαζί, πως ποτέ δεν θα μου επιτρέψεις να δω πίσω από τα βαθύτερα σου προβλήματα, πίσω απ'όλα όσα τόσο έντεχνα μου κρύβεις,πίσω από τα τόσα ψέμματα που μου έχεις πει. Κάνεις βλακεία να ξέρεις γιατί έχω μάθει ήδη πολλά και σε έχω κι όλας συγχωρέσει.Κι όταν στριφογυρνώ το κινητό το χέρι μου ψάχνοντας, ανάμεσα στα τόσο σοβαρά και κρίσιμα που πρέπει να συζητήσουμε, τις σωστές λέξεις για να σου στείλω, μόνο τρεις μου βγάζουν κάποιο νόημα: Σε θέλω. Επειγόντως.