ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Επιασα το ατομο αυτο αρκετες φορες να με παρατηρει. Στις κινησεις..στα λογια μου..στο φερσιμο μου και στο τροπο μου.Πολλες φορες συναντηθηκαν τα βλεμματα μας. Σαν κατι να ηθελε να μου πει..αλλα οχι, δεν συνεβη κατι τετοιο τελικα.Αρκετες φορες με πλησιασε.Πολλες ενιωσα τα ματια του να γουσταρουν οτι βλεπουν.Ξερει τι εχω να δωσω και τι ειμαι. Αντιθετα λοιπον, Αρκετες φορες με προσπερασε.Αρκετες ουτε καν που μου μιλησε.Καποιες, φερθηκε απλως τυπικα..σα να ειμαι ακομα ενα ατομο απο το περιγυρο.Και εκει που προσπαθω και ελπιζω για κατι "καλο".. Υστερα απο μια απλη κινηση που εκανα(τελειως ασχετη. Μη νομιζετε φιλια και παρορμησεις), μου απαντα: περα απο το ταδε που εκανες, δε σε βλεπω καλα. Σα να μου ελεγε, δε λες φραγκο. Την ιδια στιγμη μου χαμογελα, με κοιταει στα ματια και μου λεει περι αερα και νερου σα να μη με πληγωσε(γτ πληγωθηκα)ποτε! Ταυτοχρονως ομως...με προσπερνα και καθετε σε αλλη παρεα. *καποτε δεν ξεκολλουσε. Λοιπον;