5.11.2013 | 01:46
το ξέρω θα τα ακούσω ...
αλλά θα πω την αμαρτία μου....μετά από έναν έντονο ενθουσιασμό το καλοκαίρι με μια κοπέλα, που βγαίναμε για ένα διάστημα αλλά τελικά δεν προχώρησε (επειδή αυτή ''ήταν μπερδεμένη'', δεν ήξερε τι ήθελε και τα σχετικά) με παρότρυνση αδελφικών φίλων, προσπάθησα να προχωρήσω παρακάτω (ενώ δεν ένιωθα έτοιμος), έχοντας σαν μότο ''ο έρωτας με έρωτα περνάει'' (δεν ισχύει πάντα δυστυχώς)...και τώρα έχω καταλήξει να βγαίνω με 2 άλλες κοπέλες, να περνάμε χαλαρά κ ωραία, χωρίς πολλά πολλά λόγια (αυτό το τελευταίο φαίνεται να μας βολεύει όλους τελικά), αλλά παιδιά δεν ...άλλοι θα ένιωθαν άντρακλες, γαμιάδες εγώ νιώθω κενός, ΚΕΝΟΣ!Θα μου πείτε τώρα, όλα αυτά τα κάνεις από αντίδραση , παίζει.Νόμιζα ότι θα ξεκώλωσε το μυαλό μου, @@!Θα μου πείτε τώρα(νο2), δεν ντρέπεσαι αλήτη, επειδή σου φέρθηκαν σκάρτα, πας και κάνεις τα ίδια κ εσύ με τα πουτανάκια σου...ΟΧΙ, τις προσέχω, τις πηγαίνω στα καλύτερα, προσπαθώ να τις κάνω να περνάνε όσο καλύτερα γίνεται κ ας περνάω λιγότερο καλά μερικές φορές, δεν τους λέω λόγια του τύπου ''είσαι η γυναίκα της ζωής μου / είμαι ερωτευμένος/ σε αγαπάω κτλ (γιατί δεν ισχύει φυσικά) ...απλά είμαι σε σύγχυση, σας το ορκίζομαι ...μια στάλα ευτυχίας ψάχνω...