ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χωρισα. Πριν 5 μηνες. Με τον ανθρωπο αυτον ομως μιλαμε καθημερινα γιατι χωρισαμε λογω αποστασης, οχι τιποτα αλλο. Αποφοιτησαμε και γυρισαμε στα σπιτια μας. Περναω καποιες βραδιες κρισης μακρια του αλλα δεν ειναι οτι δεν το συνηθιζω κιολας. Τον αγαπω μα ξερω πως δεν καταληγει πουθενα. Τελοσπαντων, γυρνωντας μονιμα στο σπιτι μου ξεκινησα μαθηματα οδηγησης. Με δασκαλο εναν 30αρη που κατα τη διαρκεια των μαθηματων ολο και με γοητευε σαν ανθρωπος, σαν χαρακτηρας. Απο εξωτερικης αποψεως δεν ειναι και κουκλος. Βασικα οχι του στυλ μου. Τωρα λοιπον που τελειωσα τα μαθηματα, πηγαμε για ενα ποτο. Και δε φανηκε κατι αλλο, ομως κατι ακυρα μηνυματα το επομενο πρωι να ρωταει πώς ειναι η μερα μου κλπ φανερωνουν το κατι παραπανω. Βρισκομαι λοιπον στο σημειο που "βλεπω" το επομενο βημα του απο τη μια και απο την αλλη εμενα να ειμαι στη γαμημενη τη θεση να εχω τυψεις για τον πρωην μου και μονο στην ιδεα & να μην ειμαι σιγουρη για το τι θελω απο αυτον τον αντρα. Εχω 4 χρονια να κολυμπησω σε αυτα τα νερα και τωρα μοιαζουνε φουρτουνα.