7.11.2013 | 20:21
Ψυχή βαθειά
Σήμερα είχα μια δουλειά στο κέντρο και άργησα. Παράτησα, λοιπόν, τις βιασύνες και αποφάσισα να αργήσω κι άλλο και να κάνω αυτό που ζητούσε η ψυχή μου. Πήρα το τραμ και πήγα στη θάλασσα. Χάζεψα ολομόναχη αυτό το γκρι τοπίο, ήρεμο και φυσικό όσο ποτέ! Χωρίς ξαπλώστρες και πολυκοσμία. Ήταν το καλύτερο ξεκίνημα ημέρας που έχω κάνει. Κι ας μην μου είπε κανείς καλημέρα σήμερα, μου αρκούσε που ήμουν εγώ, η ψυχή μου και η θάλασσα... Και μου υπόσχομαι πως από εδώ και πέρα θα το κάνω συχνά...