10.11.2013 | 15:30
Μίμη...
Σε πήρα τα ξημερώματα με απόκρυψη...γιατί με έχεις αποκλείσει...σε πήρα γιατί σε σκεφτόμουν και με σκεφτόσουν έντονα..με έπιασαν τα κλάματα και σε φώναζα...και ένιωθα πως με ακούς...με ακούς ακόμη Μίμη...ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΣΙΩΠΕΣ ΜΑΣ...ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΝΑ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΕΦΙΑΛΤΗΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΥ ΕΚΑΨΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΜΟΥΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΜΟΥ ΕΜΑΘΕ Η ΖΩΗ ...ΔΕΝ ΕΜΕΙΝΕΣ ΝΑ ΜΟΥ ΣΒΗΣΕΙΣ ΤΑ ΚΑΚΩΣ ΚΕΙΜΕΝΑ...ΕΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕΙΣ ΠΩΣ...ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ...Μ.Ρ
