ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Την υποκρισία (μες στο γέλιο που κάποτε ατένιζα)Τα ψέμματα που μου έλεγες κατάματα με τρυφερή γλυκύτητα(μέχρι και την τελευταία φορά που σε συνάντησα εκείνο το άθλιο απόγευμα)Με πόση τέχνη δημιούργησες 'προσδοκία'Τις επιθυμίες μου που συντηρούσες και ενδυνάμωνες έχοντας πλήρη επίγνωση και παράλληλες "δημόσιες σχέσεις"Τις άπειρες φορές που σου άφησα χώρο για την αλήθειαΤο ΠΩΣ τον καταχράστηκεςΚι "έπαιξες"..έπαιξες...ρήμαξες..ισοπέδωσες...Μέχρι που βαρέθηκες, υπολόγισες κι έστειλες ένα μήνυμα.Το ΠΟΣΟ ΑΝΑΙΣΘΗΤΑ και ΠΟΝΗΡΑ με αντιμετώπισες ΜΕΤΑ...(κι εσύ κι η κουστωδία).Δε θα ξεχάσω.Το πόσο κοντά έφτασα στη λεπτή, ανεπαίσθητη, "διαχωριστική".Δε θα ξεχάσω. Τα μάτια σου.Δε θα ξεχάσω.Όπου κι αν βρίσκομαι, όσο στέκομαι, όσο βγαίνει ανάσα:ΔΕ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΩ ΝΑ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΜΙΑ ΨΥΧΗ.Και στο λέω για να μην πεις ότι δε σε ενημέρωσα. Δ.Ξ.Υ.Γ.(Σε "βλέπω", γνωρίζω πως περνάς, τι τηρείς από εκείνα που είπες και τι όχι και ΚΑΘΟΛΟΥ δε θα με ένοιαζαν όλα αυτά αν ήσουν "αλλιώς" αλλά τώρα που εξακολουθείς στην κοροϊδια και στην εκμετάλλευση...).