ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το μόνο που μου έφτανε ήτανε να σε βλέπω και ας ήξερα ότι εσύ δεν θα με έβλεπες διαφορετικά το έβλεπα και εθελοτυφλούσα σου τα είπα(έγραψα) όλα όσα ένιωθα και δεν σε άγγιξε τίποτα τώρα έχεις γίνει μόνιμη κάτοικος στις σκέψεις μου.Σίγουρα είναι εμονη κόλλημα δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο. Κάθε φορά λέω ότι δεν σε σκέφτομαι και θα περάσω από δίπλα σου χωρίς να πονάω αλλά πάντα κάτι με τρώει γιατί ξέρω ότι δεν επέλεξες εμένα αλλά έναν άλλον. Αν ήξερες μόνο τις φορές που είχα προσευχηθεί για να μην φύγεις έξω με τους δικούς σου.Πάλι δεν θα άλλαζε κάτι τώρα το ξέρω γύρισαν μπούμερακ οι προσευχές.Προσπαθώ να προχωρήσω και κάθε φορά που αποτυγχάνω και δεν βρίσκω κάποια άλλη να της προσφέρω όσα δεν με άφησες να δόσω σε σένα το μυαλό μου γυρίζει πίσω.Τουλάχιστον με λιγότερο πόνο από πριν αλλά πόνο.Τώρα είδα τον ξάδερφο(φίλο σου προφανώς) που έλεγες όταν άρχισες την πρώτη φορά που σου είπα να με αποφεύγεις σιγά σιγά.Προφανώς είδη είχες βρει από τότε κάποιον και εγώ κοιμόμουνα όρθιος.Ζούσα στο δικό μου παραμύθι.Ναι θύμωνα ζήλευα κάποιες φορές αλλά δεν είμαι έτσι απλά για πρώτη φορά δεν μπορούσα να διαχειριστώ αυτά που ένιωθα.Τώρα πλέον είμαστε δύο ξένοι.Σου είχα πει ότι δεν το ήθελα και αυτό επέλεξες.Εκείνο που με πληγώνει περισσότερο από την απόρριψή σου είναι ότι εφόσον δεν μπόρεσα να κάνω εσένα να νιώσεις κάτι με όλα αυτά που ένιωθα θα καταφέρω άραγε ποτέ έστω και αν τα ξανανιώσω γιατί τώρα βλέπω ότι σε είχα θεοποιήσει θα καταφέρω ποτέ να κάνω κάποια να με αγαπήσει και να με ερωτευτεί?