ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το κοινό κομμάτι:Είχαμε κάτι σαν μικρο σχέση πριν ένα χρόνο. Κάτι τον πιάνει αρχές καλοκαιριού και με παίρνει κάθε δυο βδομάδες-μήνα να μου πει ότι με αγαπάει, του λείπω, λυπάται για όσα μου΄χει κάνει κτλ.Εγώ του απαντάω λίγο κουκιά σπέρνω.Μέχρι που πριν δυο βδομάδες με παίρνει να μου πει ότι τα ψιλο-είχε με μια αλλά χώρισε, με αγαπάει, με θέλει στην ζωή του.Και βρισκόμαστε. Δεν του σηκώνεται γιατί είναι αλκοολικός (και λέει ότι δεν είναι). Αλλά τέλος πάντων βρισκόμαστε. Μια, δυο, τρεις.Μιλάει για αγάπη και αηδίες αλλά καταλαβαίνω ότι δεν το εννοεί. Οπότε ένα βράδυ γίνομαι ΕΓΩ ντίρλα και πάω σπίτι του με το έτσι θέλω. Ντίρλα όμως παιδιά. Ντίρλα.Και τώρα το όχι τόσο κοινό.Του λέω βάλε προφυλακτικό. Ναι, ναι μου λέει και μπαίνει χωρίς. Έχει συνέχεια. Δεν έχω συναινέσει ποτέ σε πρωκτικό και δεν θέλω (αν γουστάρεις εσύ, no judgement, απλά δεν γουστάρω). Και τι κάνει, με γυρνάει και το βάζει και πίσω. Πάλι χωρίς προφυλακτικό.Ξυπνάμε το πρωί και μου λέει ότι τα σ΄αγαπώ κτλ δεν τα εννοούσε έτσι.Και σαν να μην αρκούσε αυτό αρχίζει, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΙΑΚΕΔΑΣΜΕΝΟΣ, να μου αφηγείται πως του έλεγα να βάλει προφυλακτικό και πως να μην μπει από πίσω με εκείνη την φωνούλα που χρησιμοποιούν οι άντρες να κοροϊδέψουν τις γυναίκες. Και πως το έκανε ούτως ή άλλος γιατί εμένα δεν με φοβάται.Οπότε σηκώνομαι να φύγω (βασικά με ψιλοέδιωξε)και εγώ να νιώθω σαν να έχουν σκάσει χίλιες βόμβες.Όλα τα λόγια μου είχαν αφυπνίσει συναισθήματα που μου θόλωσαν την κρίση. Βάλε και το σοκ.Τώρα θα τρέχω για εξετάσεις για κάτι που σε άλλες χώρες θεωρείται βιασμός.Τον μαλάκα.Είμαι ακόμα σε σοκ βασικά.