ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ξυπνάς μια μέρα και βλέπις ότι όλα γύρω σου έχουν αλλάξει.Προσπαθείς να καταλάβεις το πώς και το γιατί.Οργίζεσαι με σένα που δε νιώθεις όπως παλία.Θες να αλλάξεις.Ήδη έχεις αλλάξει αφού ξέρεις πια ότι δεν είσαι χαρούμενη και ικανοποιημένη όπως παλιά.Αλλά να μου πεις, ποτέ δεν ήσουν στ'αλήθεια.Όταν οι άλλοι σε αποδέχονταν ένιωθες δυνατή.Μέσα σου όμως ήξερες ότι αυτό ήταν παροδικό και ότι κάποια στιγμή θα γίνοταν η έκρηξη.Κλάμα,θυμός, απογοήτευη.Άσχημες, πολύ άσχημες σκέψεις. Πίεση, πόνος σωματικός και ψυχικός. Παρακάλια. και μετά η αγκαλιά που πάντα έψαχνες. Απάλλασε απ'τον πόνο,σε έκανε να πιστέψεις στον εαυτό σου, προσωρινό και αυτό βέβαια. Όταν έρχοταν η στιγμή να εκφράσεις αυτό που ήθελες πραγματικά μία η τακτική: ειρωνία και υποτίμηση.Αυτοεκτίμηση απούσα. "Μήπως αυτό που θέλω είναι χαζό;Ναι, σίγουρα ". "Δεν κάνω τίποτα σημαντικό στη ζωή μου". Σε παρακαλώ να με δεχτείς πίσω.Και εσύ εξακολουθείς να μη με θες.Μετά από λίγο σου περνά.Και γω τότε νιώθω την απόλυτη ευτιχία.Δεν φταις εσύ.Εγώ φταιω που σου έδωσα το δικαίωμα να με μειώνεις.Και σευ και οι άλλοι, καθένας με τον τρόπο του.Εγώ δε με αγαπώ.Εγώ δε με σέβομαι.Και τώρα που το κατάλαβα,τί; Τους διώχνω όλους απ'τη ζωή μου; Τους βάζω κάτω και τους θέτω όρια; Πώς να γίνει αυτό, όταν τους έχεις επιτρέψει να σε πηδήξουν; Συνεχίζεις να ζεις με την κυκλοθυμία,τις κρίσεις πανικού προκειμένου να μη χάσεις αυτούς που αγαπάς; Δεν έχει αλλάξει ο κόσμος γύρω σου.Εσύ έχεις αλλάξει μέσα σου.Θες να ζήσεις.Ποια το έχεις καταλάβει.Φοβάσαι.Φοβάσαι πολύ τις αλλαγές Και κυρίως φοβάσαι τον εαυτό σου που δεν ήταν ποτέ σε θέση να πάρει μία γαμημένη απόφαση και να την τηρήσει.Ξέρεις όμως ότι ,αν δεν αλλάξεις ΤΩΡΑ θα χάσεις τον εαυτό σου για πάντα...Αύριο θα είναι αργα..