30.11.2013 | 23:38
ΠΟΙΗΜΑ
Εδώ μπροστά που κάθομαικαι κάνω πως δουλεύωΣτ' αλήθεια μόνο σκέφτομαιτι θέλω; τι γυρεύω;Αντί να χαριεντίζομαιστην αγκαλιά σου να' μαιΣτην ξενιτιά μονάχος μουξυπνάω και κοιμάμαιΞεροσταλιάζω ο έρημοςστην σκέψη σου ελιώνωΣαν έφηβος αμούστακοςτα βράδια μαραζώνωΠάλι καλά που οι φίλοι μου, η μπύρα και το ουίσκιΠιστά κάθονται δίπλα μου και ξενυχτούν μαζί μουΜα είναι γνώριμο παλιόστις δυνατές φιλίεςΟι φίλοι οι σωστοί να κάνουνε καμιά φορά θυσίεςΤο ξέρω είν' απίστευτο τ' ονόματα μου φεύγουνΝομίζω ότι είναι απ' το ποτόπου πάνε ξεκουτιένουνΤα κύτταρα του εγκέφαλουτα χάνω ένα έναΣε λίγο θα' ναι δύσκολονα θυμηθώ και σέναΠουτάνα παλιοκόριτσοπου θέλησες να φύγειςΕ τελικά τα σπάσαμε, και ο καθένας μόνοςΦαντάζομαι τους γκόμενουςπου βάζεις στο κορμί σουΚι ολόψυχα σου εύχομαιβρε άντε και γαμήσουΑν ήσουνα στ' αρχίδια σουκαι την ζωή χαιρόσουνΘα έλεγα χαλάλι σουόπου και να κοιμόσουνΜα ξέρω πως και' συ κλαιςκαι συ μαυροντυμένηΜπουκάλια εδώ, μπουκάλια εκείΓιατί βρε γαμημένη;Άμα πεθάνω απ΄ το ποτόκαι στο κουτί με βάλουνΑπάνω μου ας χύσουνε, τρία μπουκάλια βότκαΣ' αγάπησα και σ' αγαπώσαν το πιστό σκυλάκιΚι ας σε κεράτωσα και γωμ' ένα ξανθό μουνάκι