2.12.2013 | 00:27
Αὐτὸ τὸ ἀστέρι εἶναι γιὰ ὅλους μας
Θά ῾θελᾳ νὰ φωνάξω τ᾿ ὄνομά σου, ἀγάπη, μ᾿ ὅλη μου τὴν δύναμη.Νὰ τ᾿ ἀκούσουν οἱ χτίστες ἀπ᾿ τὶς σκαλωσιὲς καὶ νὰ φιλιοῦνται μὲ τὸν ἥλιονὰ τὸ μάθουν στὰ καράβια οἱ θερμαστὲς καὶ ν᾿ ἀνασάνουν ὅλα τὰ τριαντάφυλλανὰ τ᾿ ἀκούσει ἡ ἄνοιξη καὶ νά ῾ρχεται πιὸ γρήγορανὰ τὸ μάθουν τὰ παιδιὰ γιὰ νὰ μὴν φοβοῦνται τὸ σκοτάδι,νὰ τὸ λένε τὰ καλάμια στὶς ἀκροποταμιές, τὰ τρυγόνια πάνω στοὺς φράχτεςνὰ τ᾿ ἀκούσουν οἱ πρωτεύουσες τοῦ κόσμου καὶ νὰ τὸ ξαναποῦνε μ ὅλες τὶς καμπάνες τουςνὰ τὸ κουβεντιάζουνε τὰ βράδια οἱ πλύστρες χαϊδεύοντας τὰ πρησμένα χέρια τους.Νὰ τὸ φωνάξω τόσο δυνατὰποὺ νὰ μὴν ξανακοιμηθεῖ κανένα ὄνειρο στὸν κόσμοκαμιὰ ἐλπίδα πιὰ νὰ μὴν πεθάνει.Νὰ τ᾿ ἀκούσει ὁ χρόνος καὶ νὰ μὴν σ᾿ ἀγγίξει, ἀγάπη μου, ποτέ.Τάσος Λειβαδίτης(εδω να δηλώσω οτι δεν μπορω να διαβαζω συχνά τα έργα του Τάσου Λειβαδίτη, γιατι με κανουν και δακρύζω)Αφιερωμένο στο συναίσθημα της αγάπης που τόσο πολύ έχω ανάγκη.-Ένας καλλιτέχνης χωρίς αγάπη