5.12.2013 | 18:48
λίγη γαλήνη...
όταν έχεις μεγαλώσει σ' ένα νοσηρό οικογενειακό περιβάλλον, με φωνές, καυγάδες,προσβολές, κλάματα, το μόνο που ζητάς - πέρα από το να το είχαν διαλύσει από την αρχή οι γονείς σου - είναι λίγη ηρεμία! Όταν κανείς δε φροντίζει για την καλή ψυχική υγεία ενός παιδιού, μεγαλώνοντας πρέπει να το κάνει το ίδιο, αλλά δυστυχώς δεν τα καταφέρνει πάντα και τότε πέφτει με μανία στα αντικαταθλιπτικά, σαν να ήταν η μοναδική λύση. Χαπακώνεται από τα 20 και ενώ ξέρει ότι δεν είναι μαγικά χαπάκια που σου αλλάζουν όλη την ψυχοσύνθεση, περιμένει. Περιμένει ένα ''θαύμα'', όπως θα έλεγε και κάποιος Χριστιανός... Και όχι, η ελπίδα δεν πεθαίνει τελευταία, γιατί δεν υπάρχει πια ελπίδα.Κούραση. Ψυχική κούραση. Μηδέν αποθέματα. Απελπισία.Υπαρξιακά.Κατάθλιψη. Κενό.Γαμώτο, πάλι μελό έγινα. Αλλά, για το γαμώτο, θα βρω τη δική μου γαλήνη!