ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εγώ και ο πόνος παρέα αχώριστη.. Έπαψα πια να τον διώχνω, κι αυτός ησύχασε και δεν με πειράζει άλλο. Μόνο που κάτι βράδια κοιταζόμαστε κατάματα και δεν ξέρουμε πια τι να κάνουμε. Παλέψαμε πολύ να εξοντώσουμε ο ένας τον άλλο, μα κανείς δεν το' βαλε στα πόδια.. Και τώρα εδώ να συναρμολογούμε κομμάτια, ψάχνοντας ο καθένας τα δικά του. Ημιτελείς και οι δύο. Δυνατοί και οι δύο. Φοβισμένοι και οι δύο. Στο ίδιο κρεβάτι...εγώ κι εσύ. Σε έχω ντύσει πλέον με τα ρούχα του. Και τα βράδια φοράς το άρωμά του. Μου το είχες πει ότι δεν θα φύγεις από κοντά μου, όσο θα σε φωνάζω ακόμα με το όνομα του.. Εγώ κι ο πόνος ντυμένος με τη μορφή σου. Μέχρι τελικής πτώσης και όποιος αντέξει.....