ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η ζωη μια φορα μας δινεται, σα μια μοναδικη ευκαιρια. Τουλαχιστον μ' αυτη την αυτονομη μορφη της δεν προκειτε να ξαναυπαρξουμε ποτε. Και εμεις τι την κανουμε ρε, αντι βα την ζησουμε; Την σερνουμνε απο εδω και απο εκει δολοφονωντας τη...Οργανωμενηγ κοινωνια, οργανωμενες ανθρωπινες σχεσεις. Μα αφου ειναι οργανωμενες πως ειναι σχεσεις; Σχεση σημαινει συναντηση, σημαινει εκπληξη, σημαινει γεννα συναισθηματος, πως να οργανωσεις τα συναισθηματα...Έτσι με αυτη την κωλοεφευρεση που την λενε ρολοι, σπρωχνουμε τις ωρες και τις μερες σα να μας ειναι βαρος, και μας ειναι βαρος, γιατι δεν ζουμε καταλαβες; Ολοι κοιταμε το ρολοι, να φευγει και αυτη η ωρα, να φυγει και αυτη η μερα, να ερθει το αυριο, και παλι φτου και απο την αρχη. Χωρισαμε τη μερα σε πτωματα στιγμων, σε σκοτωμενες ωρες που τις θαβουμε μεσα μας, μεσα στις σπηλιες "του ειναι μας", στις σπηλιες οπου γεννιεται η ελευθερια της επιθυμιας, και τις μπαζωνουμε με ολων των ειδων τα σκατα και τα σκουπιδια που μας πασαρουν σαν "αξιες", σαν "αναγκες", σαν "ηθικη", σαν "πολιτισμο". Καναμε το σωμα μας ενα απεραντο νεκροταφειο δολοφονημενων επιθυμιων και προσδοκιων, αφηνουμε τα πιο σημαντικα, τα πιο ουσιαστικα πραγματα, οπως να παιξουμε και να κουβεντιασουμε με τα παιδια και τα ζωα, με τα λουλουδια και τα δεντρα, να παιξουμε και να χαρουμε μεταξυ μας, να κανουνμε ερωτα,να απολαυσουμε τη φυση, τις ομορφιες του ανθρωπινου χεριου και του πνευματος, να κατεβουμε τρυφερα μεσα μας, να γνωρισουμε τον εαυτο μας και τον διπλανο μας... Ολα τα αφηνουμε πισω γι' αυτο το αυριο που δεν θα ερθει ποτε.. Μονο οταν ο θανατος χτυπησει καποιο αγαπημενο μας προσωπο, ποναμε, γιατι συνηθως σκεφτομαστε πως θελαμε να του πουμε τοσα σημαντικα πραγματα, οπως ποσο τον αγαπουσαμε, ποσο σημαντικος ηταν για εμας... Ομως τα αφησαμε για αυριο. Για να παμε που; Αφου ανατελλει, δυει ο ηλιος και δεν παμε πουθενα αλλου, παρα στο θανατο, και εμεις οι μα**κες, αντι να κλαιμε το δειλινο γιατι χαθηκε αλλη μια μερα απο την ζωη μας, χαιρομαστε. Ξερεις γιατι; Γιατι η μερα μας ειναι φορτωμενη με οδυνη, αντι να ειναι μια περιπετεια, μια συγκρουση με τα ορια της ελευθεριας μας. Την καταντησαμε εναν καθημερινο, χωρις καμια ελπιδα αναστασης, θανατο, διοτι αυτος ειναι ο θανατος. Ο αλλος οταν γερασμουμε σε αρμνονια και ελευθερια με τον εαυτο μας, οταν δηλαδη παραμεινουμε εμεις, δεν ειναι θανατος, ειναι μεταβαση, ειναι διασπαση σε μυριες αλλες ζωες, στις οποιες αν εδω, σε τουτη τη μορφη ζωης εισαι ζωντανος, αν δεν δολοφονησεις την ουσια σου, εκει θα δωσεις χαρη και ομορφια..Χαμογελα, ρε..Τι σου ζητανε;Χρονης Μισσιος