ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Παρόλο που θα ήταν προτιμότερο να σωπάσω και να μην γράψω λέξη, θα κάνω το ακριβώς αντίθετο γιατί η υπομονή έχει και τα όριά της. Διαβάζω τα σχόλια κάτω απ' το άρθρο της Lifo στο Facebook για την Ιουστίνα που ντύνεται ως Πίκατσου (http://grekamag.gr/502/) και είμαι στα πρόθυρα να βγάλω τα μάτια μου. Καταρχάς, για να είμαστε σωστοί, το άρθρο ΔΕΝ είναι της Lifo. Είναι περιοδικού με το οποιο ΣΥΝΕΡΓΑΖΕΤΑΙ η Lifo, γι΄ αυτό και το μοιράζονται στο Facebook/στο lifo.gr. Δεύτερον, μιλάω εκ πείρας όταν λέω πως η ελληνική νοοτροπία σχετικά με τα anime, videogames, manga και cartoons γενικότερα παραμένει 50 (αν όχι 100) χρόνια πίσω. Με εξαίρεση παιδιά της ηλικίας μου, αντιμετωπίζομαι ως ένα ακόμα πιτσιρίκι που ασχολείται "με παιδικά" και "παιχνίδια" από τους μεγαλύτερους οι οποιοι δεν πρόκειται ποτέ να κάτσουν να ακούσουν την άποψη μου/μας μπας και βάλουν μυαλό. Τρίτον, έχω να πω αυτό εκ μέρους όλων των φίλων, γνωστών και παιδιών με κοινά ενδιαφέροντα τα παραπάνω: δεν είμαστε καθυστερημένα. Δεν είμαστε κολλημένα, δεν είμαστε παιδιά και δεν είμαστε αποβλακωμένα. Απλά έχουμε ενδιαφέροντα, όπως ακριβώς είναι τα βιβλία, οι ταινίες και η μουσική "φυσιολογικά" ενδιαφέροντα.Προς εσένα που σχολίασες "επικοδομητικά" το άρθρο: αν δεν γνωρίζεις τι εστί One Piece και shoujo, μην κρίνεις. Αν δεν ξέρεις τη διαφορά μεταξύ Lineage και DotA, και πάλι μην κρίνεις. Αν δεν μπορείς να μην κρίνεις, τουλάχιστον μην βρίζεις χωρίς λόγο. Αν δεν σου αρέσει αυτό που βλέπεις, μην το κοιτάς. Κράτα την γνώμη σου για τον εαυτό σου και αν έχεις να πεις κάτι, μην το λες μέσω Facebook γιατί κερδίζεις ένα τίποτα με μπόλικο καθόλου. Καλύτερα να μας πλησιάσεις, να μας ρωτήσεις "Γιατί το κάνετε αυτό" και να πάρεις μια ήρεμη, κανονική και ξεκάθαρη απάντηση. Και πίστεψέ με, δεν είμαστε τόσο "βλαμμένα" όσο νομίζεις. Και επειδή ξέρω τι σχόλια πρόκειται να ακολουθήσουν (αν δεν χαθεί ανάμεσα στις υπόλοιπες Εξομολογήσεις), ξεκαθαρίζω αυτό: τα επιχειρήματα του τύπου "Α, ένας ακόμα αγάμητος/μία ακόμα αγάμητη είσαι", "Καλά ρε πιτσιρικά δεν σου βρίσαμε τη μάνα", "Τράβα γάμησε λίγο αγόρι μου να δεις το φως", "Είσαι σίγουρα 15 χρονών σπυριάρης" δεν πρόκειται να πιάσουν, ατυχήσατε. Γράψτε τα, ελευθερία λόγου έχουμε, αλλά δεν θα κερδίσετε κάτι.Ο λόγος που τα γράφω αυτά είναι γιατί πρέπει καποια στιγμή να σπάσουν τα όρια του ελληνικού στενομυαλισμού και να αποδεχτούμε (βάζω και τον εαυτό μου μέσα, εννοείται) το διαφορετικό.