ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Την πρώτη φορά που σε είδα πήγα να πιω νερό και εσύ καθόσουν μόνος σου.Στο γυρισμό με κοίταξες όπως άνοιγα την πόρτα,μυστήριος τύπος σκέφτηκα.Μετά κατάλαβα πως ήσουν της παρέας και μας περίμενες,πήγαμε για καφέ,βγήκαμε ξαναβγήκαμε.Ομολογώ ότι απο οταν ξεκινήσαμε να βγαίνουμε άλλαξε η ζωή μου ,δεν ξέρω αν εσύ έφταιγες ή αν εγώ είχα ανάγκη να δώσω μια ευκαιρία στον εαυτό μου να περάσει καλά. Κάπου στο ενδιάμεσο γίναμε φίλοι,μιλάγαμε και κάπου εκεί μια συγκεκριμένη μέρα σε ερωτεύτηκα άλλα με έναν περίεργο έρωτα, έναν έρωτα διαφορετικό τέτοιο που δεν ήξερα αν θα ήταν καλύτερο να μείνουμε απλά φίλοι για να σε βλέπω κάθε μέρα ,να μην ανησυχώ να σε πάρω να πάμε για καφέ ,να μην προσέχω τι λέω για να μην σε ξενερώσω, να μην έχω το άγχος ότι κάποτε θα σε χάσω από την ζωή μου έτσι ξαφνικά όπως σε βρήκα. Από την άλλη λαχταρούσα να με πάρεις αγκαλιά να μου δώσεις ένα φιλί να νιώσω ότι έστω για ένα δευτερόλεπτο είσαι δικός μου μόνο δικός μου.Το τι δρόμο πήραμε τελικά δεν θα το πω και αν ήταν σωστή η επιλογή ο χρόνος θα το δείξει.Νόημα για αυτήν την ιστορία δεν υπάρχει αλλά τι έχει νόημα σ' αυτήν την ζωή θα μου πεις?*Οποιαδήποτε ομοιότητα σε πρόσωπα και καταστάσεις είναι τυχαία.Το παρόν κείμενο αποτελεί προϊόν φαντασίας,αγάπης και έρωτα...