ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειναι καποιες μερες που δεν ξερω,ολα μου φαινονται ασχημα...ισως αυτες τις μερες γινονται οι σωστες σκεψεις,ισως οι λαθος.Ειμαι σε μια σχεση εδω και 10 μηνες.Εχουμε περασει πολλες ασχημες και καλες στιγμες..Απλα δεν ξερω νιωθω οτι δεν ειμαι ευτυχισμενη...οχι ομως παντα...απο την αρχη με τα "λαθη" μου εχω καταληξει να ειμαι ο αδυναμος κρικος σε αυτη τη σχεση..Λαθη δηλαδη που μιλουσα με καποιους φιλους μου που ειχα ηδη απο παλια,που τον πρωτο μηνα μιας και το τοπιο ηταν θολο μιλουσα με ακομα ενα παιδι..λαθη που νομιζω δεν ειναι τοσο ασχημα...απλα ηταν ασχημος ο τροπος που "φανερωθηκαν" διοτι εγω δεν ανοιγομουν πολυ στην αρχη και δεν εδινα στο αγορι μου να καταλαβει οτι ναι εχω φιλους και μιλαω μαζι τους. Αλλα και να μου πεις που ειναι το περιεργο σε αυτο? Τελοσπαντων.Δεν ειναι οτι δεν με αφηνει να βγω εξω,να κανω πραματα για τον εαυτο μου...ειναι οτι αν πω οτι θα βγω πχ θα κανει μουτρα και το ξερω,δεν το εχω επιχειρησει βεβαια ακομη. Τις προαλες πχ πηγα να κανω τα νυχια μου με μια φιλη μου και βαλαμε ψευτικα και οι 2 που σημαινει καπου στις 3 ωρες δουλεια...Ε μου εβγαλε την ψυχη...και δεν εισαι για νυχια,και τοσες ωρες νυχια κανεις,και με δουλευεις...ε χεσε μας....και βριστε με ολοι,πειτε μου οτι δεν κερδιζεις τιποτα απο αυτη την σχεση...αλλα απο την αλλη οταν θελει ειναι πολυ καλος...και με εχει κανει να νιωθω πως για αυτη την αναποδη συμπεριφορα του φταιω εγω με αυτα π εκανα στις αρχες...πλεον δεν βγαινω εξω,δεν κανω τιποτα ουσιαστικα...δεν ξερω τα ειπα πολυ καπως,δεν περιμενω απαντησεις,θελω απλα να τα πω καπου..τα λεω και στην φιλη μου,γιατι μια μου εχει μεινει μιας και οι περισσοτερες εχουν αποδειχθει εχθροι/αντιπαλοι. ειμαι μπερδεμενη :)