ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι δυνατόν να ξεμένεις από φίλους; Ναι, είναι. Δε χρειάζεται να κάνεις κάτι. Γίνεται από μόνο του. Όταν η τύχη δε σε γουστάρει και όλο το σύμπαν συνωμοτεί εναντίων σου, γίνεται. Όταν όλοι έχουν προχωρήσει στις ζωές τους, τουτέστιν έχουν τη δουλίτσα τους και τη σύντροφο τους κι εσύ παρ' όλες τις προσπάθειες σου παραμένεις άνεργος και κυρίως εργένης. Τότε πιο καλά να σε στείλουν στη Σπιναλόγκα. Εκεί θα έχεις να λες και καμιά κουβέντα με τον βαρκάρη-ταχυδρόμο που θα φέρνει τις προμήθειες και τις καρτ ποστάλ που θα σου στέλνουν οι υπόλοιποι από τα ταξίδια τους στο Σύννεφο Νο9. Αποκλείεται να μη σε σκέφτονται και ν μη σε θυμούνται θα πει κάποιος. Όχι, δεν έχω παράπονο, με σκέφτονται και με θυμούνται τι μέρες της "αγρανάπαυσης", όταν τους κάνει μούτρα, όταν θέλουν να διαλέξουν κανένα δωράκι για τη γιορτή της και φυσικά στα γενέθλια και τις γιορτές τους όπου είμαι πάντα καλεσμένος στα πάρτι (ο θεός να τα κάνει) τους για να κάνω τη μασκότ ανάμεσα σε 18 μελλόνυμφους. Ξέρετε κάτι αγαπητοί μου, βαρέθηκα να ακούω για τις κρεβατομουρμούρες σας (όλες, και τις πρώην και τις νυν και τις επόμενες) και το ότι δε μπορώ να βρω πουθενά φιλμάκι 25αρι kodak ασπρόμαυρο δεν αποτελεί σοβαρό πρόβλημα. Για 'μένα αποτελεί. Για αυτό για ακόμη μια φορά σήμερα αγαπητοί αναγνώστες-εξομολογητές I drink alone, with nobody else (George Thorogood).