ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χωρισα πριν κατι μηνες και εχασα την γη κατω απ τα ποδια μου.Δεν περιμενα οτι θα ξαναενιωθα ετσι, ειδικα τοσο γρηγορα.Ολη μου η ζωη ηταν εκεινος,τα ονειρα μας,οι βολτες μας,οι ταινιες μας,τα βραδυα μας.Ομως τελειωσε.Και μετα γνωρισα εκεινον.Που αν ειναι δυνατον, τον ξερω μια εβδομαδα και ειναι σα να τον ξερω χρονια.Πως γινεται αυτο?Υπαρχει ενα προβλημα ομως.Σπουδαζουμε σε διαφορετικες πολεις, με εκανε να ξεχαστω και τωρα τον σκεφτομαι συνεχεια..εκεινος ειναι στην ιδια φαση με εμενα, χωρισε και αυτος το καλοκαιρι μετα απο μακροχρονια σχεση με συμφοιτητρια του.Γιατι ζηλευω τοσο ενω στην ουσια δεν εχουμε τιποτα? Φοβαμαι οτι θα ξαναειναι μαζι,θα την βλεπει,θα μιλανε. Εχω παρανοησει τελειως.Γιατι μας φοβηζει τοσο το παρελθον και δεν μας αφηνει να προχωρησουμε? θα ηθελα μια γνωμη...