11.1.2014 | 03:41
στον μεγαλύτερό μου πλατωνικό έρωτα...
Σήμερα έμαθα ότι κι εσύ μιλάς για μένα... κι ας μη με είδες ποτέ ερωτικά, χαίρομαι που υπήρξα σημαντικό άτομο στη ζωή σου... που ακόμη και μετά από τρία χρόνια που κόψαμε κάθε επαφή, εσύ αναφέρεις την κάθε στιγμή που περάσαμε μαζί... χαίρομαι που έμαθα το λόγο που σταματήσαμε να κάνουμε παρέα.. ηρέμησα.. ηρέμησα γιατί ξέρω ότι δεν ήθελες να με βγάλεις απ' τη ζωή σου, απλά μπήκες στη διαδικασία να επιλέξεις... μου φτάνει που ξέρω επιτέλους ότι δεν ήμουν απλά κάποια που πέρασε απ' τη ζωή σου, ότι θέλεις και πάντα ήθελες να μ' έχεις εκεί, απλά οι συνθήκες δε σου το επιτρέπουν.. μου λείπει η παρέα που κάναμε και ξέρω πολύ καλά ότι βαθιά μέσα σου, σου λείπει κι εσένα.. δε θα το παραδεχθείς σε μένα, τουλάχιστον όχι ακόμη... αλλά μου φτάνει που το ξέρω..! :)Υ.Γ.: Εύχομαι κάποια στιγμή να καταλάβεις πόσο λάθος είναι το άτομο που έχεις δίπλα σου, και ακόμη πιο πολύ εύχομαι να βρεις τη δύναμη να ξεφύγεις απ' την συνήθεια... γιατί η συνήθεια είναι πολύ δυνατό συναίσθημα, και παίρνει πολλές φορές την μορφή της αγάπης χωρίς να το καταλάβουμε... Να είσαι καλά και ευτυχισμένος..