13.1.2014 | 21:46
Ξέρεις Βάσω..
δε νιώθω ότι ο χρόνος που περνάει από τη ζωή μου είναι χαμένος..Σκέψου μια κλειστή καμπύλη (αρχή ταυτίζεται με τέλος).Έτσι είναι η κάθε μου μέρα..Ξεκινάει με την 1η σκέψη το πρωί,εσένα,απειρίζεται γύρω στις 5 το πρωί που οι σκέψεις και τα όνειρα με πλακώνουν επώδυνα αλλά και γλυκά..Και με το ξύπνημα..Αφιερώνω άλλη μια μέρα μου σε σένα..Σε σένα που ελπίζω κάποτε να έχω..Όποτε και αν είναι αυτό..Αυτή που θα σε περιμένει.. :)
