ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν από κανένα εικοσαήμερο, ενώ δεν συνήθιζα να μπαίνω εδώ και να διαβάζω, μια φίλη μου, κολλητή που με ξέρει και εμένα και τα προσωπικά μου, διάβασε μια εξομολόγηση που θεώρησε ότι απευθυνόταν σε μένα, καθώς κατά τα λεγόμενά της ανέφερε το μικρό μου όνομα και κάποιες λεπτομέρειες από μιο στενάχωρη στιγμή της ζωής μου, όταν έφερα σε δύσκολη θέση μια κοπέλα για την οποία νοιαζόμουν πολύ, Πως το κανα? Ήμουν ερωτευμένος μαζί της, και της το είπα νομίζοντας πως κι αυτή ένιωθε το ίδιο. Παρερμηνεύοντας την συμπεριφορά της σε μια δύσκολη χρονική στιγμή (προερχόταν από ένα χωρισμό πολύ επώδυνο γι' αυτή). Μου είπε ότι δεν ένιωθε το ίδιο και ότι με έβλεπε μόνο φιλικά.Πληγώθηκα και ενώ δεν ήθελα τίποτε περισσότερο από το να μαι μαζί της, και ας μην την είχα αγγίξει ποτέ σεβόμενος την κατάστασή της, της είπα; ξεκάθαρα ότι ένιωθα. Ότι δηλαδή δεν θα μπορούσα να συνεχίσω να την βλέπω, να κάνουμε, παρέα χωρίς να αισθάνομαι ότι υποκρίνομαι, γιατί θα συνέχιζα να πονάω, δεν θα χαιρόμουν πλέον με την ευτυχία της, καθώς ήταν ξεκάθαρο για μένα ότι εγώ δεν μπορούσα να της την χαρίσω, αλλά κάποιος άλλος. Από κει και πέρα σεβάστηκε προς τιμήν της αυτήν μου την επιθυμία, αλλά εγώ δεν μπόρεσα να κρατήσω την υπόσχεσή μου προς αυτή, και στο πρώτο τηλεφώνημα της μετά από κανένα μήνα βγήκα μαζί της και κανονίσαμε να πάμε και σινεμά όπως συνηθίζαμε. Ήμουν χαρούμενος γι' αυτό γιατί έλπιζα να διορθώσω το λάθος μου να την φέρω σε τόσο δύσκολη θέση, και να της στερήσω κι ένα φίλο που όπως μου λεγε χρειαζόταν. Όταν την πήρα τηλέφωνο για το σινεμά, δεν μ' απάντησε ποτέ. Την είχαν τρομάξει τα όσα της είχα πει. Εκ των υστέρων και σε επόμενη συνάντησή μας για καφέ μετά από κανά μήνα, που αυτή μ' εψαξε και χάρηκα όταν το κανε, ενώ μιλούσαμε χαλαρά όσο χαλαρά μπορούν να μιλούν δυο άνθρωποι που είχαν έρθει κοντά επειδή και οι δύο ήταν πληγωμένοι, χτυπούσε το τηλέφωνο της συνέχεια. Δεν το σήκωνε. Πήγε τουαλέτα. Συνέχισε να χτυπάει το κινητό. Μόλις ήλθε της είπα, χτυπάει το κινητό σου. Α μου λέει τίποτε. Με ρωτάει αν στον περασμένο μήνα γνώρισα κάποια. Λέω όχι, και επειδή είχα καταλάβει πως αυτή ναι της είπα εσύ? Ναι μου λέει είμαι με κάποιον από τις τάδε του Μάη. Αυτός με παίρνει τηλ, πέρασε και είμαι είδε, του είπα ότι είμαι μ' ένα φίλο μου, να έρθει σε παρακαλώ. να έρθει είπα προσπαθώντας να μην σπάσω. Και ήρθε το παλικάρι, μια χαρά παιδί, νεώτερο από μένα και ομορφότερο, και έκανα την καρδιά μου πέτρα και κάθισα για ένα τέταρτο. Και είδα στα μάτια του πιτσιρικά πως την αγαπούσε. Πως την έβλεπε με το ίδιο το δικό μου το χαζό βλέμμα. Και του μίλησα και προσπάθησα να φανώ και πρόσχαρος. Φεύγοντας μου ζήτησες συγνώμη γι' αυτό, δεν είχες φανταστεί έτσι την συνάντηση αυτή μου είπες. Και ήσουν δακρυσμένη.. αν και προσπαθούσες να το κρύψεις. Τα λέμε μου είπες. Σου είπα πως τώρα που έχεις σχέση δεν θα μπορούμε να τα λέμε τόσο συχνά..Anyway αυτή η φίλη μου που ήξερε το στόρυ, είδε την εξομολόγηση που νόμιζε πως έγραψες εσύ απευθυνόμενη σε μένα, και με έβαλε και την διάβασα. Πιθανότατα δεν ήταν δική σου. Αλλά κάτι με έβαλε και την σχολίασα σαν να απευθυνόταν σε μένα.Δεν έπρεπε.Σήμερα έχουν περάσει δυο χρόνια δεν ξέρω πως είναι η ζωή σου, φαντάζομαι και θέλω να σαι ευτυχισμένη, εγώ το προσπαθώ. Δεν σου καταλογίζω τίποτε, ούτε μου χρωστάς τίποτε, ούτε και θέλω τίποτε από το να με θυμάσαι ευχάριστα, όπως προσπαθώ εγώ να κάνω και το καταφέρνω. Να σαι καλά και να θυμάσαι πως το μόνο που δεν θα θελα ποτέ θα ήταν να σε στεναχωρήσω. Κι αν κατά τύχη ήσουν εσύ που τα γραψες, κι αυτά και κάτι άλλα που με λές τρελό και μηδενικό, φαντάζομαι δίκιο θα χεις. Αμα δεν σε νοιάζει είναι εύκολο. Συγνώμη ειλικρινά που σου πα πως σ αγαπούσα. Δεν έπρεπε να το κάνω ποτέ. Για σένα, όχι για μένα. και επειδή με έλεγες και εγωιστή. Ναι λειτούργησα εγωιστικά αλλά μόνο σ' αυτό, στο ότι σ αγαπούσα και στο είπα, Δεν μπόρεσα να το πνίξω μέσα μου. Γι'αυτό και η συγνώμη.