ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Περπατούσα την Εθνικής Αμύνης όταν είδα τον Ηλία να κάθεται έξω από ένα φαγάδικο και να τρώει σκυμμένος ενώ η θερμοκρασία ήταν κοντά στο μηδέν κι ακόμα υπήρχαν εδώ κ΄εκεί χιονισμένες γωνιές απ΄την προηγούμενη νύχτα. Εφόσον είχα ξεχάσει τον αναπτήρα μου σκέφτηκα να ζητήσω απ΄τον τύπο καθώς φαντάστηκα ότι όλο και κάτι θα κάπνιζε:- Φίλε έχεις φωτιά;-Ννναι...ναι... χμμμ... που...; Ορίστε! Τι; Καπνίζεις;και γελούσε μπουκωμένος.- Ε κάτι ελαφριά μωρέ! Σ΄ευχαριστώ!- Κανά τίποτε ρε (πνιγμένα χάχανα)... να σε φτιάξει!Απάντησα με την πρώτη ανοησία που μου ήρθε στο μυαλό καθώς δεν περίμενα να καταλάβει και πολλά.- Ε δεν έχω και τόσα προβλήματα να με ταλαιπωρούν μωρέ!- Τι λες; Τι προβλήματα; (πνιγμένα χάχανα και πάλι)- Εσύ γιατί καπνίζεις...;- Άσε με ΄μένα!- ... γεμίζει ένα κενό;- Τι κενό ρε;- Ε γιατί καπνίζεις;- Για την κατάσταση ρε...- Αυτό λέω κ΄εγώ!- Τι λες;και συνέχισε να γελάει μπουκωμένος ερεθίζοντάς με περισσότερο.- Ε αν την είχες χωρίς αυτό δεν θα κάπνιζες!Ο Ηλίας σταμάτησε να τρώει και ζήτησε να μάθει το όνομά μου:- Ανδρέας, εσύ;- Ηλία με λένε.Και μου χαμογέλασε κοιτάζοντάς με παραδόξως καθαρά κατάματα.Μπήκα στο φαγάδικο και λίγο αργότερα ακολούθησε ο Ηλίας:- Κοπελιά μου βάζεις λίγο νερό σε παρακαλώ;Η κοπελιά πίσω από τον πάγκο του έδωσε ένα καθαρό ποτήρι.- Σ΄αυτό το ποτήρι, στο δικό μου αν θέλεις...- Έχει πίσω σου βρύση με ψυκτήρα!- Α! Δεν το πρόσεξα συγγνώμη!... Έχετε κλιματιστικό; Γιατί έξω κάτι στάζει;- Η αποχέτευση είναι...- Α! Το είπα μην υπάρχει κάνα πρόβλημα. Γι αυτό το είπα... Καλό σας βράδυ!Η κοπέλα πίσω από τον πάγκο τον κοίταξε καθώς έφευγε:- Τόσο ωραίο παληκάρι... αλλά καταδικασμένος...Αν και μου φάνηκαν πολύ ανόητα και βαρύγδουπα λόγια γύρισα κατά την πόρτα και είδα τον Ηλία ν΄ανηφορίζει την Εθνικής Αμύνης και ξερόβηξα για να μην με πάρουν τα κλάματα. Λίγο αργότερα χάθηκε στο βάθος με το ποτήρι στο χέρι.