ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τι άλλαξε άραγε μέσα σου; Έδειχνες πολύ ενθουσιασμένος μαζί μου. Εγώ ήμουν διστακτική αλλά με ξεκλείδωσες. Κι εκεί που άρχισα να αφήνομαι και να σε πιστεύω, σε έχασα.Κάποιος μάλλον μου κάνει πλάκα.Γιατί ρε Σπύρο;Είπαμε..είμαι δυνατή, αλλά κι εγώ αντέχω μέχρι ένα όριο τα χτυπήματα.Δεν αξίζω εγώ να είμαι χαρούμενη;Δεν αξίζω έναν έρωτα;Έχω τόσα πολλά να δώσω...γιατί με καταδικάζεις έτσι;Έκανα κάτι εγώ; Αν άλλαξες γνώμη πες το μου. Αλήθεια.Αλλά μην χάνεσαι χωρίς κουβέντα.Μην σταματάς απλά να μου μιλάς.Μετά από όλα αυτά που έχεις πει.Μετά από όλα αυτά που έχουμε πει.Χριστέ μου, είναι δυνατόν να μου συμβαίνει το ίδιο πράγμα πάλι;Στις πόσες φορές σταματάει;Πονάω αλήθεια.Η ψυχή μου πονάει τόσο που μερικές φορές νομίζω ότι με πονάει πραγματικά το σώμα μου.Πνίγομαι.Θέλω να βγω στο μπαλκόνι μου και να φωνάζω γιατί.Γιατί σε μένα τόσα εμπόδια.Γιατί σε μένα τόσες αναποδιές.Γιατί σε μένα όλοι αυτοί οι αναποφάσιστοι άντρες.Γιατί σε μένα.Έχω αποκλίσει όλα τα ζώδια πια.Με Κριούς μην μπλέκεις, με Ταύρους μην μπλέκεις, με Διδύμους μην μπλέκεις, με Ζυγούς μην μπλέκεις, με Παρθένους μην μπλέκεις..Με τι να μπλέξω;Από ποιον να ζητήσω λίγη ειλικρίνεια.Μακάρι να μη με γούσταρες εξ αρχής. Μακάρι να μη μου το δειχνες εξ αρχής.Να μου λεγες ότι δεν με γουστάρεις.Να μου το κοβες από την αρχή.Δεν τη φοβάμαι την κωλοαπόρριψη, πόσες φορές να το πω πια για να το καταλάβετε. Δεν έχω κόμπλεξ. Ας μη με γουστάρει κάποιος! Το δέχομαι! Είναι στα πλαίσια του λογικού.Αλλά αυτό που κάνεις εσύ αγγίζει την παράνοια.Αυτό.Που με ρώτησες αν πεινάω, σου είπα ναι, μου παρήγγειλες πιτόγυρο και μπροστά στα μάτια μου το πέταξες από το μπαλκόνι.Ναι...κάπως έτσι νιώθω.