1.2.2014 | 10:01
Θα ηθελα,
να μαθω τι αισθανεσαι για μενα. Ξερω, πως οταν με φιλας η καρδια σου χτυπαει δυνατα. Χθες δεν καταφεραμε να μιλησουμε οσο ηθελα. Μετα εφυγες και τωρα εχω δυο μερες μπροστα μου που δεν θα σε δω, δεν θα σου μιλησω, δε θα σε κανω να γελασεις με τ' αστεια μου ( θεε μου ποσο μου αρεσει να σε βλεπω να γελας). Σου ειχα πει οτι εισαι η πρωτη μου σκεψη οταν ξυπναω και η τελευταια πριν κοιμηθω. Ισχυει. Σου ειχα πει οτι ειμαι ερωτευμενη μαζι σου. Ισχυει. Δυστυχως τωρα στα 30 μου, εχω φτασει σε ενα σημειο πια που δεν ξερω τι θελω πιο πολυ, δεν ξερω τι να κανω, δε ξερω πως να χειριστω καταστασεις,γενικα τα εχω λιγο χαμενα ξαφνικα, κι αυτο με τρελαινει... Κι εσυ δε με βοηθας καθολου... Με μπερδευεις οσο παει και περισσοτερο. Το περασμενο Σαββατο το μεσημερι, σιχαθηκα τον εαυτο μου, το βραδυ της ιδιας μερας με εκανες να νιωσω τοσο ομορφα με το ενδιαφερον και τη φροντιδα σου... Μου λειπεις αφορητα. Ευτυχως ομως εχω το κουμπι σου...