8.2.2014 | 21:55
Πατερα...
που διαβαζες Λειβαδιτη την τελευταια φορα που σε ειδα. Στην αυλη με την ασβεστωμενη μαντρα. Στη σκια της κορομηλιας, διπλα στους πανσεδες της μητερας. Τα βιβλια σου σε κουτες. Σκεπασμενες με σεμεν. Εβγαλε τα ματια της η μαμα να τα κεντησει. Εδω ειναι τα βιβλια σου πατερα. Λεω να ανοιξω τα κουτια. Ειναι καιρος. Να αναπνευσει ο Ελυτης σου. Κι ο Λειβαδιτης να βγει να περπατησει. Καιρος ειναι.
