ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μετά από όσα σου είπα, εσύ απλά έπαιξες με τις λέξεις και με χλεύασες, ενώ σου άνοιξα τα χαρτιά μου. Δε ζήτησες ούτε ένα συγγνώμη, δεν έφερες αντίρρηση στο ότι είχες άλλη. Άρα, πράγματι ήταν όπως φάνηκε. Ακόμα, σε σκέφτομαι. Ακόμα μου λείπεις και φοβάμαι αν μου στείλεις πάλι, αν με πάρεις τηλέφωνο, πώς να κρατήσω απόσταση, πώς να μην απαντήσω, πώς να μη σου δείξω τι νιώθω. Φοβάμαι στην ιδέα ότι δε θα μιλήσουμε ποτέ ξανά. Δεν ξέρω τι φοβάμαι περισσότερο την απουσία ή την παρουσία σου. Τόσες ευκαιρίες και πάντα την ίδια κατάληξη, αλλά αυτή τη φορά υπήρχε κι άλλο πρόσωπο. Μάλλον και τις άλλες φορές υπήρχε. Αν με ήθελες πραγματικά δε θα έκανες αυτά τα πράγματα. Αλλά δεν ήθελες και να ξεκόψεις, με τίποτα δεν ήθελες να με χάσεις απ' τη ζωή σου έλεγες, ήθελες να είμαι στη ζωή σου με οποιοδήποτε τρόπο, ήθελες να είμαι εκεί. Τι έκανες γι' αυτό; Ωραία, τα έλεγες πάντως. Τόσο ξεδιάντροπος, δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμα ότι φέρθηκες έτσι, δεν ήθελα να αποδειχτεί ότι έκανες αυτό που σκεφτόμουν τόσο καιρό. Μας είχες παράλληλα κι εναλλάξ. Την είχα προσέξει τη συγκεκριμένη κοπέλα, από ένστικτο, δεν έπεσα καθόλου απ' τα σύννεφα. Δε φταίει όμως εκείνη, φαντάζομαι δεν ξέρει τι κάνεις εσύ, όπως κι εγώ θα ήταν στην ίδια θέση. Σκέφτηκα ότι θα σου άξιζε να της στείλω και να της πω, αλλά πραγματικά δεν αντέχω να μπω σ' αυτή τη διαδικασία, ούτε είναι του χαρακτήρα μου. Ελπίζω να είσαι ευχαριστημένος τώρα, να κοιμάσαι ήσυχος τα βράδια... Εννοούσα κάθε μου λέξη, σε αγάπησα κι ήταν πολύ δυνατό. Τώρα, απλά θα συνεχίσω...