9.2.2014 | 13:50
Δεν
μπορώ να φαντασιωθώ ανθρώπους που ξέρω. Μόνο με ξένους φτιάχνομαι, ή ανθρώπους που μπορεί να είδα περαστικά κάπου. Τί είναι κι αυτό? Και μάλιστα το βλέπω σαν τρίτος παρατηρητής, δεν συμμετέχω, βάζω κάποιον άλλο στη θέση μου.
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...