ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

μακαρι το μυαλο μου να λειτουργουσε οπως ο υπολογιστης μου,με ενα κλικ να σε διαγραψω απο παντου.αλλα δυστυχως δεν ειναι ετσι.4 μηνες τωρα,μια ετσι μια αλλιως.ποτε πανω,ποτε κατω.αλλα κυριως κατω,πολυ κατω.οπως τωρα.νομιζω εχω να αισθανθω τοσο μισος για τον εαυτο μου απο την εφηβεια μου.αξιολυπητο το ξερω.πως μπορεις να αφηνεις καποιον που περασε απο την ζωη σου για τοσο λιγο να σε επηρεαζει τοσο πολυ.αλλα δεν μπορω να το ελεγξω.μισω το οτι αφεθηκα,μισω την αναγκη μου να σου μιλαω και να σε εχω αγκαλια,μισω που πιστεψα οτι ισως να με ηθελες πραγματικα και ετσι οπως ειμαι,μισω τον εαυτο μου που δεν ημουν αρκετα καλη για να μεινεις διπλα μου.θελω να σε ξεχασω.θελω να ξεχασω τα παντα απο την αρχη.τις βολτες μας,τα φιλια,τις αγκαλιες,το σεξ, αυτα που λεγαμε,τα σχεδια που καναμε,το πως με κοιταζες,το πως με εσφιγγες καθε φορα πανω σου,το ποσο καλα και ασφαλης ημουν μαζι σου,το πως με εκανες να νιωθω.θελω να τα ξεχασω γιατι πια δεν ξερω καν αν εστω και αυτα τα λιγα ηταν αληθινα ή απλα μια ξεπετα με μπολικη χρυσοσκονη.κουραστηκα να ποναω τοσο πολυ για κατι που κρτησε τοσο λιγο.ισως δεν επρεπε να γινει τιποτα μεταξυ μας.τσαμπα ταλαιπωρησαμε ο ενας τον αλλον.εγω σε ταλαιπωρησα και λογικα σε ξενερωσα εν τελει με την απειρια μου και εγω απλα επιβεβαιωσα ολες τις ανασφαλειες μου.ας τα ξεχασω ολα λοιπον.εσυ λογικα το εχεις κανει εδω και πολυ καιρο.πρπει να το κανω και εγω.