ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ολο σκεφτομαι και δεν καταληγω πουθενα..δεν ξερω τι να κανω. να βγω αυριο να μου φτιαξει η διαθεση να κλαμπαρω λιγο; τη προηγουμενη παρασκευη που βγηκα περασα τ ε λ ε ι α...ειχα πολυ καιρο να χαρω και μου αλλαξε η διαθεση. μετα σκεφτομαι πως δεν θα εχω ορεξη και θα ειμαι κουρασμενος απο το νοσοκομειο. με κουραζουν και με στεναχωρουν οι χημειοθεραπειες. και μετα σκεφτομαι οτι αμα δεν βγω αυριο δυσκολα θα βγω την επομενη παρασκευη γιατι ο γιατρος μου ειπε οτι θα εχω πτωση του ανοσοποιητικου μου και θα μπορω να αρρωστησω ευκολα απο τα φαρμακα...και μετα δεν ξερω και τι να κανω. να παω φροντηριο η οχι; μετα κοιταζω τη στιβαδα με τα ρουχα στη πολυθρωνα μου και λεω ''..ουτε καν..'' μετα γυρναω και ξαναγυρναω στην ιδια σκεψη. οτι θα μου πεσουν τα μαλλια και βαζω τα κλαμματα. σκεφτομαι οτι υπαρχουν και χειροτερα αλλα για εμενα αυτο ειναι το χειροτερο αμεσως μετα την αποπειρα αυτοκτωνιας με ξυραφακι...εκλεισα φετος με το θανατο.για αυτο ειμαι σιγουρος. αλλα πολυ κουραση...μεσα σε ολα εχω να δωσω και πανελληνιες...που να δωσω ετσι...;νιωθω οτι πεφτω σε καταθλιψη...κριμα.