ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 26 χρονώ...δύσκολο παιδί στη εφηβεία μου...δυναμική αλλά και πολυ ευαίσθητη...ειμαστε 5 αδέλφια εγω η προτελευταία..τα μεγαλύτερα αδέλφια παντρεμένα...Γύρισα από σπουδες και μένω με τπυς δικούς μου...βοηθάω στο σ΄πιτι και οικονομικά οταν μπορώ αλλά και με τις δουλείες του σπιτιου...Η μητέρα μου δραστηρια....Πολυάσχολη...δυναμική κ εκείνη..εποχιακή δουλεια,επειτα χωραφια,ελιές,αμπέλια....Μόνιμα ζήταγε κάτι παραπάνω απόσα της πρόσφερα...ποτέ ένα ευχαριστώ...πάντα απο πιο μικρη δεν έκανα κάτι καλά...Απηστία..Ωσπου σπάει το πόδι της και χρειαζόταν χειρουργίο...12 μέρες στο νοσοκομείο...Τα περισσότερα βράδια έμενα μαζί της...Δούλεύα παράλληλα και έτρεχα και στο σπίτι για όλες τις δουλειες...Η αδελφη μου σε προχωρημένη εγκυμοσύνη και με ενα ακόμη μωρό δε μπορουσε να βοηθήσει...ετρεχα σαν την τρελή...1,5 μηνα ειπάν οι γιατροί για να το πατησει...Απόταν γυρίσαμε σπίτι τα πράγματα χειροτέρεψαν...Ειχε απόψη για τα πάντα...επρεπε τις δουλειες να τις κάνω με τη σειρά που ήθελε εκείνη..εδινε διαταγές....σε όλους στο μπαμπα στη μικρή μου αδελφη...σε όλους...τις πρώτες 2 βδομάδες τσακωνόμασταν συνεχεια...γιατι το ποτήρι ειναι εκεί κ οχι παραπέρα...συνέχισα να δουλευω...ωσπου καποιες στιγμες με πιαναν ζαλάδες...Ενιωθα να καταρρεω αλλα έπρεπε να συνεχισω...πριν 2 βδομαδες επιασα κ μια δευτερη δουλεια στο αντικειμενο μου για λιγες μερες τη βδομαδα...Ομως αντικειμενικα δεν προλαβαινα αλλα σε ότι μπορουσα βοηθουσα...κ την αδελφη μου κ το μπαμπα...κ σημερα αδειουχα απο την πρωτη δουλεια μου ξεστομισε οτι κοιταω μονο τον εαυτο μου επειδη χθες αργησα να γυρισω σπιτι...κ οτι εχω κανει λιγα μεσα σε αυτο το σπιτι...δε μιλησα συνεχισα τις δουλειες,κ τωρα κλειστηκσ στο δωματιο μου...Τι είμαι τελικά..Τοσο κακή κόρη και ανάξια;;;