ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οσα ειδα πριν αρχισουν να υπαρχουν βρισκονται μεσα στο μυαλο μου. Οταν οι ανθρωποι αποκτουν αξια ανασυρονται μνημες απο τον καιρο πριν γνωριστουν αλλα υπηρχαν στο παρασκηνιο. Θελουν χρονο να κολλησουν τα κομματια που αναδυονται απο το υποσυνειδητο, αλλα καποια στιγμη το παζλ κολλαει και παιρνει μια αδρη μορφη. Μου λειπουν βεβαια πολλα κομματια αλλα εχω αρκετα, οσα χρειαζομαι για να καταλαβαινω γιατι συμβαινουν τα γεγονοτα οπως συμβαινουν. Δεν εχω ξεχασει τιποτα, ομως καποιες φρασεις θελουν χρονο να αναδυθουν οταν το μυαλο εχει προσπαθησει να ξεχασει ο,τι πονεσε.Σαγαπαω κι ας μην το ακουσες απτα χειλη μου ποτε. Ειχα αμφιταλαντευτει τοτε να σου το πω, αλλα θεωρησα οτι οφειλες να το ειχες καταλαβει και απλα με προκαλουσες με τη συμπεριφορα σου. Aλλος λογος να εξηγει τη συμπεριφορα μου τοτε δεν υπηρχε και το ξερεις. Τελικα δε σου το ειπα. Και το αφησαμε και οι δυο μας. Οπως και καναμε ξανα και ξανα. Και ξερεις γιατι ε. Γιατι ειμαστε σταγονες απτο ιδιο υλικο. Το τραβας εσυ, το τραβαω και γω. Δε θα υποχωρησουμε ποτε. Και ποτε δε θα μαστε μαζι, γιαυτο ακριβως. Με καις και σε καιω. Χαιρομαι που σαγαπησα, που υπηρχες, αξιζε η φωτια.