ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν λίγο καιρό, γνώρισα κάποιον και μόλις τον είδα, με μάγεψε. Μου άρεσε ο τρόπος που μιλούσε, οι κινήσεις του, η ηρεμία που εξέπεμπε, η φωνή του, τα μάτια του, το χαμόγελό του. Το παρουσιαστικό του γενικώς. Τον ερωτεύτηκα κεραυνοβόλος. Επειδή δεν είχαμε κοινούς γνωστούς, ήθελα τόσο πολύ να τον ξαναδώ και να τον γνωρίσω κι έτσι έκανα εγώ το πρώτο βήμα και τον πλησίασα και ύστερα από πολύ μεγάλη προσπάθεια (ντρεπόμουν πολύ) του ζήτησα να κάνουμε κάτι μαζί, να πάμε μια βόλτα. Εκείνος είπε ναι! Εγώ ήμουν τόσο ευτυχισμένη όσο ποτέ! Την άλλη μέρα λοιπόν με πήρε τηλέφωνο και βρεθήκαμε. Συζητήσαμε, φάγαμε μαζί, γελάσαμε περάσαμε πολύ ωραία, σαν να γνωριζόμασταν από παλιά. Βρήκαμε και κοινά ενδιαφέροντα. Γνωριστήκαμε και η ώρα πέρασε χωρίς να το καταλάβω. Ήρθε η άλλη μέρα και ήθελα τόσο πολύ να τον ξαναδώ, έτσι του τηλεφώνησα. Μου ακούστηκε λίγο απόμακρος, αλλά επειδή συμφώνησε το παρέβλεψα. Κάτσαμε λίγο μαζί, γιατί είχε δουλειά εκείνη την ημέρα, και συζητήσαμε, περάσαμε όμορφα δεν με άφηνε να φύγω. Μη βιάζεστε όμως φίλοι μου να χαρείτε. Από κείνη την μέρα δε μου ξανατηλεφώνησε. Συναντηθήκαμε τυχαία μετά από δυο μέρες, όπου πάλι χάρηκε που με ξαναείδε, αλλά επειδή είχαμε δουλειά, πέρα από δυο κουβέντες δεν είπαμε κάτι άλλο. Δεν με ξαναπήρε τηλέφωνο, τώρα θα μου πείτε αφού δεν παίρνει, μην ασχολείσαι άλλο, δεν μπορούσα όμως να τ αφήσω έτσι και μετά από λίγες μέρες επικοινώνησα μαζί του. Το αποτέλεσμα ποιο ήταν; Με πήρε τηλέφωνο, μου είπε ότι έχει σχέση και ότι αισθάνεται άσχημα που είπε και σε μένα ναι. Ότι δε θέλει να την κοροιδέψει. Μετά από δικές μου ερωτήσεις, όμως μου είπε ότι η κοπέλα του μένει αλλού, και ότι όταν του τυχαίνει κάτι ενδιαφέρον δε λέει όχι. Και του τυχαίνουν πολλά. Δεν του αρέσει όμως να το συνεχίζει.(Παρόλα αυτά εγώ έχω την εντύπωση ότι δεν έχει κοπέλα, αλλά τη χρησιμοποιεί σαν δικαιολογία για να ξεφορτωθεί τις άλλες). Τι να πω βρε παιδιά, τα έχασα κυριολεκτικά από το σκεπτικό του. Είχε λέει μία επιθυμία,να με γνωρίσει δεν έπρεπε να την εκπληρώσει; Δεν είναι λέει καλό να καταπιέζονται οι επιθυμίες. Άκου εκεί, δηλαδή όποιος μας αρέσει παίζουμε λίγο μαζί του, και μετά άντε γεια; Με στενοχώρησε τόσο πολύ, κάποιος που σου δημιουργεί τόσο όμορφα συναισθήματα, να αποδεικνύεται πως είναι τόσο πεζός. Μέσα στο χαμό, μου κανε εντύπωση και η ειλικρίνεια του, για το πώς βλέπει τις σχέσεις. Όλοι λέει έτσι κάνουν. Παρόλα αυτά περνάω ακόμα ένα σύνδρομο στέρησης. Ακόμα κι αν μου μίλησε έτσι τον σκέφτομαι ακόμα. Τουλάχιστον αν μη τι άλλο εκτίμησα το ότι ήταν ειλικρινής. Επιπλέον έχω χάσει κάθε ίχνος εμπιστοσύνης απέναντι στο αντρικό φύλο. Μου φαίνεται πώς όλοι ίδιοι είναι, πώς δεν έχουν ηθικές αρχές. Έχω χάσει την ελπίδα μου πώς δε θα ξαναερωτευτώ ποτέ. Είχε περάσει τόσος καιρός από τότε που άρεσε κάποιος. Είμαι τόσο απογοητευμένη, δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα.