ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 22 χρόνων και είμαι σαν τη μακαριτισα την γιαγιά μου. Όλα ξεκίνησαν στα 10 μου χρονια όταν έπαιρνα κρυφά από τους γονείς μου βιταμίνες, παυσιπονα και καραμέλες για το λαιμο. Όταν ήμουνα 15 χρόνων έπαιρνα βαλεριανα για να κοιμάμαι καλύτερα και λογω μαθησιακων δυσκολιών πήγα σε ενα παιδοψυχιατρο και τον παρακαλούσα να μου γράψει ηρεμιστικα ενώ όταν μου συνταγογραφησε risperdal τον παρακαλούσα να μου γράφει όλο και περισσότερα φαρμακα. Στα 16 μου άρχισα για ψύλλου πήδημα να τρέχω σε ορθοπεδικους, καρδιολογους, παθολογους, ουρολογους, ψυχιατρους κτλ. κάθε φορά που μου έλεγαν ότι ήμουν καλά εφευγα εκνευρισμένος ενώ όταν μου έγραφαν μια συνταγή νόμιζα ότι κερδισα το τζάκ-ποτ στο τζοκερ και πήγαινα περήφανος στο φαρμακειο με τη συνταγή. Εδώ και 7 χρονια βάζω συνεχώς otrivin στη μύτη μου και οι γονείς μου ξεροντας πως εχω πρόβλημα με πηγαίνουν στον ψυχίατρο και αυτό λειτούργησε μπούμερανγκ διότι τον παρακαλαω να μου γράψει κόκκινη γραμμή και εχω εθιστει σε ψυχοφαρμακα. Δεν ειναι λιγες οι φορές όπου με έχουν πετάξουν έξω με τις κλωτσιες οι γιατροι ειδικά ενας καρδιολόγος όπου του ζήτησα angoron. Όταν βαριέμαι παω στο φαρμακειο και αγοράζω φαρμακα που δεν χρειάζονται συνταγή με αποτέλεσμα να εχω σπίτι μου πάνω από 100 κουτιά από διάφορα φαρμακα, συμπληρώματα διατροφής και αλοιφές. Τωρα λαμβανω αγωγές σύνολο 7 φαρμάκων ενώ το φαρμακειο δεν μου δίνει κανένα φάρμακο και όλοι οι φίλοι μου και οι συγγενείς μου με θεωρούν χαπακια.