28.4.2014 | 03:27
You and me..
Βγηκαμε,χαλια εγω απο το μεσημερι. Ψυχολογια μηδεν. Εγινε ενα σκηνικο και αρπαχτηκαμε ασχημα. Πολυ ασχημα ομως.. Φτασαμε στο σημειο να βριζομαστε και θελουμε να χωρισουμε,συγκρατηθηκαμε ομως στο τελος. Μου εκανε προταση γαμου(οχι,δεν μου εδωσε και δαχτυλιδι)....και ξαφνικα σιωπη. Το στομα μου να μην θελει να δωσει μια απαντηση.. Συμφωνησαμε να περιμενουμε και να το ξανασυζητησουμε. Οπως καταλαβαινεις με τοσο αλκοολ ηταν λογικο να μεθυσω.. Μπηκαμε σπιτι και απλα ειχα την αναγκη να σε ακουσω. Τα υπολοιπα τα ξερεις. Απο χθες με ρωταει τι παιζει με εσενα και εγω τι να πω?? Τα μπαλωνω με μια καλη "λογικη" απαντηση. Η θεση μου ομως ειναι αρκετα δυσκολη. Δεν ξερω πως να αντιδρασω πλεον. Σε θελω και σε σκεφτομαι συνεχεια. Ειναι λαθος ολο αυτο,τεραστιο. Σου εχω εξηγησει,εχεις καταλαβει. Λεω στον εαυτο μου χιλιες δυο δικαιολογιες για να συγκρατηθω.. Δε σε ξεχναω ακομα και αν εσυ πιστευεις οτι το κανω. Δεν ειχαμε ποτε καμια ελπιδα,ποτε δε θα εχουμε. Ανηκουμε σε διαφορετικους κοσμους. Μη ξεχασεις ποτε τα λογια που σου εχω πει,οντως γεμισες και γεμιζεις τον κοσμο μου. Δεν θα επιδιωξω να ερθω να σε δω,οχι ακομα. Και για να μην αναρωτιεσαι ναι,σημερα ημουν ευτυχισμενη και ερωτευμενη... τρελα.. Συγνωμη που στα λεω,ξερω σε πληγωνουν αλλα η ολη κατασταση δε μου αφηνει επιλογες. Μου λειπεις πολυ απλα δε γινεται να συνεχισω,οχι τωρα.. Θα βρεθουμε καπως-καπου-καποτε οπως μου ειχες πει και εσυ. Συνεχισε αυτο που εκανες τοσο καιρο,αν σε ποναει η αναμνηση μου σε παρακαλω ξεχνα με. Παντα οταν σε σκεφτομαι θα χαμογελαω.. Μη μου στεναχωριεσαι για τιποτα. Ολα καλα θα πανε,το πιστευω. Εισαι υπεροχος ανθρωπος. Ναι,σε ερωτευτηκα. Το ειδες και εσυ στα ματια μου,με ξερεις...σα να ημασταν σε καποια αλλη ζωη μαζι.. Θα γραφω εδω για σενα,με τον γνωστο τιτλο και ας μη τα βλεπεις. Μου λειπεις.. Και αν το δεις,απλα γραψε κατι για να νιωσω λιγο κοντα σου.