ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

καθε φορα που μιλαμε η καθε φορα που κοιταζω τις φωτογραφιες σου σκεφτομαι τα λογια του Ρωμαιου. Εσενα στο παραθυρο να σε κοιταζω και να μην μπορω να κανω τιποτα και μου αρκει αυτο. Αλλα υπαρχουν στιγμες που δεν μπορω να κρατηθω. Θελω την πρωτη σου καλημερα και την τελευταια καληνυχτα. Θελω την αγκαλια σου το πρωι οταν ξυπναω γιατι κοιμαμαι με την ιδεα οτι εισαι στο διπλα μαξιλαρι. Φενεται ουτοπικο τωρα που το λεω ισως και πολυ ρομαντικο αλλα καμια φορα σου αρκει να κοιταζεις τον αλλον και ας ξερεις οτι δεν τον εχεις οτι ποτε δεν τον ειχες. Τὸ ξέρω πὼς καθένας μοναχὸς πορεύεται στὸν ἔρωτα, μοναχὸς στὴ δόξα καὶ στὸ θάνατο. Τὸ ξέρω. Τὸ δοκίμασα. Δὲν ὠφελεῖ. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου. (Ριτσος)Νιωθω οτι σε ξερω χρονια. Νιωθω οτι εχουμε ξαναγνωριστει οταν ειμασταν μικρα. Οσα μου εχεις πει για σενα μου φενονται τοσο γνωστα που ισως εχει γινει μια μερα στην παιδικη μας ηλικια και δεν το θυμομαστε. Θυμαμαι τα περισσοστερα, το σωμα μου αντιδραει σε καθε σου αναμνηση, θυμαμαι να σηκωνω τα ματια μου προς το μερος σου και το βλεμμα σου να ειναι καρφωμενο πανω μου. Δεν υπηρχε κανεις αλλος στον χωρο παρα μονο εμεις οι δυο. Ηταν τοσα ατομα τριγυρω και ενω δεν γνωριζομασταν λεγαμε πραγματα που μονο εμεις καταλαβαιναμε. Ενα μερος του εαυτου μου σε ξερει ενα αλλο μερος του θελει να σε γνωρισει. Αντικρουονται αλλα υπαρχει και ενα τριτο μερος που μου λεει ποιο ειναι το σωστο. Και οι δυο ξερουμε ποιο ειναι αυτο το "σωστο".Εχω συνδρομο πολλαπλης προσωπικοτητας απο οτι καταλαβες χαχα.(ελπιζω να χαμογελασες σε αυτο το σημειο) Εχτες μου αρεσε που εστω και μεσω απο σχολια σου μιλησα αμεσα. Σε ενιωθα εστω για λιγο διπλα μου ,να χαμογελας, να γελας, να σε περνω αγκαλια. Σε αγαπαω και με ηρεμει ολο αυτο. Με κανεις να ονειρευομαι. Μην σταματησεις να γελας η να χαμογελας γιατι θα ερθω εκει και οποιον παρει ο χαρος χαχα.Μου λειπεις.Καλημερα...