2.5.2014 | 03:09
...
Το να καταλαβαινεις οτι ο ανθρωπος που αγαπας και λεει κι εκεινος πως σε αγαπαει, τελικα δε σε αγαπαει και τοσο, ειναι πολυ ασχημο πραγμα. Εξακολουθω να σ αγαπαω, να ειμαι ερωτευμενη μαζι σου και ποτε δε σου ειπα πως μπορουσα να φανταστω τη ζωη μου μαζι σου. Και το εκανα τωρα τελευταια, παρα τη διαφορα ηλικιας και τα προβληματα μας στην ασυμφωνια χαρακτηρων. Μας φανταζομουν μαζι. Κριμα που τα πεταξες ολα αυτα και με προδωσες. Λιγες εβδομαδες ακομα και μετα δυστυχως τελος. Δε θελω να τελειωσει, αλλα δυστυχως πρεπει. Δε μπορω να σ εμπιστευτω ξανα, ουτε να στηριχτω πανω σου. Κι ας λιωνω με το χαμογελο σου... Κι ας θελω να ειμαι μονο μαζι σου. Αλλα θα φυγω και θα ειναι σαν να μη συνεβη τιποτα και ποτε. Θα δεις...
