5.5.2014 | 02:44
παλια...
Ποσο θα ηθελα να ημουν 3 χρονια πισω... Τοτε που με ηθελες και το εδειχνες, που υπηρχε το παιχνιδι, που ανυπομονουσα καθε μερα να σε δω κ ειχα αυτο το γλυκο αγχος, που χαζευα το χαμογελο σου... Μου χουν λειψει αυτες οι στιγμες, που ηθελες εμενα και δεν ειχα αμφιβολιες. Δεν ειχα και κατι να χασω! Τωρα εχω, εσενα. Πως καταλαβαινεις αν η ζηλεια σου ειναι δικαιολογημενη και σε φυσιολογικα επιεπδα η αν εχεις γινει πλεον υπρβολικη λογω του παρελθοντος που την εχεις πατησει? Ας περασουν αυτες οι εβδομαδες, δεν μπορω αλλο...
