6.5.2014 | 21:54
ΑΠΛΑ..
Είναι φόρες που εχω προσπαθήσει, ακόμα και τώρα, ακόμα και μετα απο τοσο καιρο.. Δεν ξερω αν θα μπορεσω ποτε τελικα να παψω να θυμαμαι. Να προχωρησω.. Εχεις γινει ενα με εμενα,το κορμι μου.. Ειναι οι αναμνησεις . Αλλα ξερω τι λενε πολλες φορες αυτο που σου λειπει σε κανει να σκεφτεσαι πως θα ηταν αν.. να ελπιζεις,να λες "μακαρι να γινει πραγματικοτητα.."Ξερω οτι δεν θα σε ξαναδω ποτε! δεν ξερω θα μπορεσω να δεχτω αυτο. Μεσα μου! Εχει περασει τοσος καιρος και εγω εκει, αλλα ρε γαμωτο δεν ειμαι διακοπτης να κλεισω τα αισθηματα.δεν φταιω που μου τα γεννησες. Ουτε εσυ φταις τοσο πολυ.. και ας μην τα ηθελες ποτε.Προσπαθω μεσα μου να δικαιολογησω την κατασταση ακομα και τωρα και τα αισθηματα που ουσιαστικα δεν θα επρεπε να εχω.Μου λειπεις πολυ, απλα θα ηθελα να ξερω οτι εισαι καλα..(δεν ξερω γιατι το γραφω αυτο εδω τωρα..)