ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάπως έτσι λήγει η ιστορία για τους δύοκοιτάζω πίσω και χάνεσαι στον τοίχοήθελες ένα βράδυ και ήθελα για πάντατην έπαθα πάλι, αυτός είναι ο πόνος του βλάκασαν Polaroid πεταμένα στην έναστρη νύχταμονολογείς και καταστρέφεις της αγάπης τα δίχτυακι εκεί που ήθελα τόσα, τώρα δε θέλω τίποταεπιστρέφω σ' εμένα, αλλά σκέφτομαι εσένακι ούτε το σπίτι με χωράει, ούτε η ψυχή μουγιατί θέλω την αγάπη σου, θέλω πίσω τη ζωή μουσαν ένα κύμα μεγάλο σκάω πάνω στα βράχιανιώθω πώς θα ήταν το μέλλον και πνίγω τα δάκρυαπόσες φορές είπα κρίμα γιατί θα ήμασταν ωραίακοιτάζω ψηλά το φεγγάρι γιατί δεν έχω παρέαοι μηχανές του καφέ θαμπώνουν τις νύχτεςτυχαία ζευγάρια στους δρόμους, στις πίστεςαλλάζουν τηλέφωνα και χάνονται οπουδήποτεόταν είσαι έτσι, μπορείς να κάνεις οτιδήποτεαυτή είναι η περίληψη ενός μεγάλου βιβλίουκαι η κατάληξη ενός ερωτικού αστείου.