7.5.2014 | 22:46
1ooo-n
Μπορεί να μην καταφερα ποτε να ερθω κοντα σου και να τα αναψω αλλα παρολα αυτα η φλογα τους με καιει ακομα.. Λυπαμαι που εγιναν ετσι τα πραγματα απλα φοβηθηκα απο την αρχη .. Ησουν τοσο .."ιδανικος" που αυτο με τρομαζε! Οταν συνηδιτοποιησα οτι θα μπορουσες να τα αφησεις ολα και να ερθεις εδω τρομαξα.φρικαρα.. Βλεπεις φοβαμαι να δενομαι .. ετσι προτιμησα να σε απομακρυνω με πολυ ασχημο τροπο αλλα ηταν ο μονος τροπος για να σε κάνω να ξεκολλησεις μια και καλη μιας και δεν θα μπορουσα να δεχτω το βαρος τουνα τα παρατησεις ολα για μενα .. Μπορει σε ολους να το παιζω cool αλλα δεν ειμαι .. στεναχωριεμαι και ποναω..εκτος απο τα ονειρα μου και οταν κλεινω τα ματια ακουγοντας μουσικη να σ σκεφτομαι και να σε φανταζομαι πλεον νομιζω οτι σε βλεπω παντου .. γυρνας ολη μερα στο μυαλο μου και νομιζω πως καπου θα σε δω.. ειναι η μονη φορα στη ζωη μου που αν μ λεγαν να γυριζα το χρονο πισω θα το εκανα ευχομαι να εισαι καλα οπου και να εισαι και να μπορουσα να σε εβλεπα λιγο απο μακρυα ... παντα θα εισαι ο ανεκπληρωτος ερωτας για μενα και παντα θα ευχομαι να ηταν διαφορετικα τα πραγματα ..Υ.Γ αν ερχοσουν τωρα θα τα παραταγα ολα και θα πηγαινα οπουδηποτε μαζι σου ..