8.5.2014 | 03:40
Παραμένω
Στο σκαλοπάτι σου ξαποσταίνω ζωή.Στο ίδιο σκαλοπάτι τόσα χρόνια.Κάποτε ξαπόσταινες και ΄συ σιμά μου.Κ' έσπαγε η μέρα μου στα δυό.Στα τρία και στα πέντε.Και στα δεκαοκτώ.Στον ήλιο σου σφίγγω τα βλέφαρα.Στα αυτιά σου την αλήθεια.Και στα κλειστά σου στόματα κέρματα παραμύθια.Πέρασε η μέρα χαρά μου.Καιρός να μαζευτείς.Να χτίσεις να ζυμώσεις.Να πάρεις και τ' αρχίδια μου να πας να ξεσαλώσεις.
