ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα το κατάλαβα, έκανε επιτέλους το κλικ στο μυαλό μου.Σε λυπάμαι πραγματικά. Στα μεγάλα λόγια και της εκρήξεις λατρείας είσαι πολύ καλός, αλλά στην πράξη δεν ξέρεις τι σημαίνει έρωτας, αγάπη, οικογένεια, σεβασμός.Ζεις σε έναν κόσμο αναισθησίας, όπου μόνο εσύ υπάρχεις και μόνο εσύ έχεις δίκιο.Νομίζεις ότι, αν κάνεις μια υποχώρηση, ένα συμβιβασμό, θα είσαι λιγότερο άντρας.Σε λυπάμαι, πόσο σε λυπάμαι. Χάλασα την σωματική και ψυχική μου υγεία ελπίζοντας ότι αξίζει, αλλά όχι αγόρι μου, η μητέρα μου με μεγάλωσε με κάποιες αρχές και με απέραντη αγάπη για τον εαυτό μου και για τους υπόλοιπους ανθρώπους αυτού του κόσμου. Δε θα σου επιτρέψω να στρεβλώσεις αυτήν την εικόνα, να με τρελάνεις, να χάσω τα όνειρα μου. Τόσες νύχτες που τριγυρνούσα στους δρόμους μιλώντας μόνη μου, τόσα βουβά κλάματα στην άλλη άκρη του κρεβατιού, τόσα χιλιόμετρα, τόσες σιωπές και λέξεις που έθαψα μέσα μου, τόσες ώρες στα επείγοντα μόνη μου, όλη αυτή η καταπίεση μου έδειξαν ότι είσαι ένας άνθρωπος κενός, με ψυχή σάπια.Ξεκίνησε ήδη η αντίστροφη μέτρηση, κάθε σου κίνηση, κάθε βλέμμα, τα πάντα πλέον με αηδιάζουν.