ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ρε παιδί μου αναρωτιέμαι μερικές φορές..τι μπορεί να ικανοποιήσει έναν άνθρωπο.Όντας τώρα σε μία περίοδο που δεν είναι τα οικονομικά μου και στην καλύτερή τους φάση και βλέπω πλασματικές ανάγκες να αυξάνονται καθημερινά, διαπιστώνω πως κάτι κάνω λάθος. Δεν ξέρω αν είναι πολύ νάτουραλ, απλά σκέφτομαι πως από τη στιγμή που έχω να φάω,να κοιμηθώ, να πιω έναν καφέ μία στο τόσο, τι τα θέλω τα καινούρια ρούχα, παπούτσια, ακριβές ανάγκες..Μα έχουν δημιουργηθεί ανάγκες πλασματικές απλά και μόνο για να ξεγελάμε το εγώ μας..δεν πιστεύω πως αυτή η κρίση είναι εξ ολοκλήρου οικονομική. Έχει αγγίξει και τις αξίες, τις ανάγκες..Απλά ξέρετε τι; καθημερινά αντιλαμβάνομαι πως το κενό που σ καλύπτει το μπλουζάκι είναι προσωρινό. Το κενό όμως που σ καλύπτει ένας καλός φίλος,μία βόλτα στη φύση, το να γελάς σαν μικρό παιδί και να δίνεσαι στον άλλον είναι ανεκτίμητο. Αυτά σκέφτηκα έτσι απόψε που ξεκινά το καλοκαίρι επίσημα..