ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

και συμφωνώ, δεν είπα εγώ το αντίθετο.. και ούτε ποτέ υπήρξα καμιά τεμπέλα που έτρωγε τα λεφτά του μπαμπά..Όμως είναι παράλογο που με πιάνουν ώρες ώρες αυτές οι κρίσεις που θα φύγω από τη φοιτητική μου εστία για να δουλέψω σε κάτι που ούτε ξέρω εάν το θέλω (αφού στα 18 που επιλέγεις την πορεία σου δεν νομίζω πως έχεις και πλήρη επίγνωση του τί σε εκφράζει), ενώ παράλληλα είναι δεδομένο πως θα δουλεύω όλη μέρα, σε δουλειές πολύ μακριά από το σπίτι μου για να παίρνω ψίχουλα και extra άγχος..Γράφω τις σκέψεις μου, για όλα τα παιδιά που είναι άνεργα και ξέρουν πως έχουν πολλά να δώσουν, ενώ η κατάσταση του σήμερα τα κάνει να ντρέπονται που σκέφτονται πως θέλουν την προσωπική τους ζωή, τον ελεύθερο χρόνο τους και την επιλογή να εργάζονται ως άνθρωποι και όχι ως μηχανές..Γράφω γιατί όταν γύρω μου όλοι ορίζουν την ευτυχία με κριτήριο τα πρότυπα της κρίσης ξέχασα να ρωτήσω εμένα τί με κάνει ευτυχισμένη..Και γράφω για να λυτρωθώ από αυτόν τον ατελείωτο φόβο που μου προκαλείται τώρα που πρέπει να μπω κι εγώ στο σύστημα..