31.5.2014 | 19:39
5ο έτος. Τερματικός σταθμός
Τα έχω κάνει σκατά και δεν είναι ούτε δέκα μέρες που ήρθα πίσω. "Ο μονόλογος της τρέλας, της Ντέλλας", θα το πω το βιβλίο μου.Ανάσα. Δεν θέλω να διαβάσω, θέλω τεκίλα, μου έχεις λείψει, αλλα δεν στέλνω. Με θέλει κάποιος που δεν θέλω, θέλω κάποιον που δεν με θέλει, δεν θέλω κανέναν, θέλω καφέ. Καλά πάμε. Πρέπει να πάω σχολή, πρέπει να πληρώσω το ίντερνετ, πρέπει να μαγειρέψω. Χα, καλό. Θέλω σεξ, όχι μαζί σου, ο Γιώργος είναι ατσούμπαλος, ο άλλος ούτε μήνυμα, λες να γνωρίσουμε κανέναν το βράδυ; Να βάλω ψηλά; Σταράκια καλύτερα. Πότε θα ξενοικιάσω, σε ποιον θα αφήσω τον καναπέ, τις κούπες μου τις θέλω. Α, τα ηχεία του Άλεξ. Τι μαλάκας. Ω ρε σκόνη τα βιβλία. Είδα τον Χάρη στη στάση, ακόμα θεός, λες να έχω ακόμα το κινητό του; Τι θυμήθηκα τώρα. Η γιαγιά ρωτάει πότε θα παντρευτώ. Και τι είναι το PhD. "Σαν το iPad;" Ξελαρυγγιάστικα, άστο θα σου εξηγήσω το καλοκαίρι από κοντά. Να μου φτιάξεις και ντολμαδάκια και λεμονάδα. Προς το παρόν, πάλι κοτομπουκιές. Ουφ.