ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπερα liforeaders,Τα νευρα μου τα χαπια μου κι ενα ταξι να φυγω.Ειμαι 24, αποφοιτος Παντειου, σπουδαστης κομμωτικης πια..Και θα μου πεις φιλε/η αναγνωστη/ρια που ειναι το κακο?Αγανακτηση...Σπουδαζεις, τρεχεις, δουλευεις στο τσαμπα, στελνεις στο κενο βιογραφικα..Προσωπικη ζωη μηδεν (αλλωστε, ποιος καθεται να παλεψει για σχεση σημερα?)επαγγελματικη ζωη μηδεν και γενικα ζωη με ενα ατελειωτο τρεξιμο χωρις αποτελεσμα.Οι γονεις μεγαλωνουν, το ιδιο και τα προβληματα υγειας τους, τα αγχη αυξανονται και το μονο που με σωζει απο την καταθλιψη ειναι οι φιλοι/ες κι ο καφες μαζι τους.Προσφατως ''απολυμένος'' απο αμισθι δουλεια, που με ειδοποιησαν μετα απο 2 βδομαδες που ΕΓΩ πηρα τηλ.και με ενημερωσαν οτι δεν θα ξαναπαω και φλερτάροντας με την ιδεα οτι ''Δεν μπορει. Ειμαι αχρηστος''.Η ζωη ξεκιναει οταν εισαι ανεξαρτητος, τι γινεται ομως οταν για ΟΛΑ καθοριστικο ρολο παιζει η δουλεια?Σαν Διδυμος, το αντιμετωπιζω με χιουμορ, αλλα κι ο...Αναδρομος Ερμης με κανει να θελω να παω να φουνταρω στα βραχια της Πειραϊκής. Ειμαι παρανοϊκός που τα σκεφτομαι ολα αυτα? Οχι πειτε μου.